Planlamadan bir kez daha kapi di§ari edilmem igin lazım fermani ellerimle hazirlamaktayim. Bu notlar geli§ecek. Usttekilerin destegini goremeyecegim nasil olsa, ama arkada§larimin destegini gorecegim.
Oyle evet, garson bizi kiskivrak baglayip imparator’la Mujgan’a teslim etmek igin bekliyor, bense Tezel’in bana verdigi sari gigege bakiyorum.
Kimin kizi Zehra? Evi nasil? O an’a entrika bunu hig merak etmemi§tim. Zehra’nm nerden geldigi, kimin nesi oldugu kimsenin bile aklina gelmiyordu. Gorunumu mu du§undurmuyordu bunu? Adanali oldugunu biliyorum, tüm bu. Adana’dan bir i§ginin kizi mi, pamuk tarlalarinda gali§an bir irgatin kizi mi yoksa? Hadi canim, bir irgat kizi ba§kentin bir universitesine kadar nasil gelebilirmi§! Nasil §etlant bir suveteri olur ve alti ayda bir gozluk gergevesi degi§tirebilir, topu topu birbirinden girkin fakat hep de birbirinden pahali?
Musluktan akan suyun §ariltisina dugun salonundan ta§an ugultu kari§iyor. Ne idugu belgisiz bu ugultu ba§imi donduruyor. Tuvaletlerin bulundugu taraflardan biri: “Yahu pilav ayakta kalanlara nasil dagitilacak be!
Ke§ke ben bile elan gaddar, doğrusu elan parali olabilsem. Ondan sonrasında da yeterince imkân giksa onume. Diyelim Aysel. O bir kotu hastaliga yakalansa, bu info here yeryuzunde onu kurtarabilecek hiç canli yaratik da ben kalmi§ olsam ve ustune §eltoks sikarak i§ini tamam etsem!
Gittigim mevki bir merhale yavrusu. Gerikalmi§ ulke elgiliklerini gagri§tiran bir mevzi. Kapisinda armasiyla ustunde bayragi kalık.
Daha ne yapabilirim? Bireyciligimi ba§ka nasil yana atabilirdim? Nasil olsa Lenin: “Gengligi orgutleyin,†dedi. Nasil olsa Zehra da, bir tabur arkada§in kendi eylemlerinden üstelik ku§kuya du§tukleri gunun birinde, alti kirmizi kalemle gizilmi§ §u satirlari onlarin onune ativerdi: ‘Universite igi kuguk gati§malarin ba§langici, gorundugu kabilinden kuguk degildir.
Bu sozler kulagima kuguk higkiriklar kabil garpiyor. Sonrasında ilhan’in bozgun ordular kumandaninin sesini gagri§tiran sesi:
Ҥu an’da abimin kulaklarinda kizinin sozleri gin gin gmliyor: Sen benim du§manimsin! Ba§ du§manimsin baba!..â€
Kamer§en’in kupkuru kesilen gozlerinden ate§ler fi§kiriyor. Du§manlik yoğun: Batsin bu dugun mar§i! Dugun bile, Ercan da batsin! Benim igin bu gecenin gok guzel olabilecek bu yalnızca dakikasi da boylece son bulmu§ bahis bul oluyor.
Bende sayilarin, istatistiklerin, kuramsal kitaplarin di§ina ta§mi§, elan dogrusu onlari dibe do§eyerek kendi uste gikip oturan bir yön geli§iyor. âdeta, torbamdaki guzel gakil ta§larini bir goplugun yanina bo§altiverdikten sonra, kendimi boyle herkeslerin yek nazar boncuğu segilebildigi bir ko§ede bulunca, yepyeni bir ki§ilige burunmu§um.
Yirmi iki evet§, her zaman en son dakikada birinin ortaya gikacagini, kendisini gune§li guzel gunlere dogru gekip goturecegini umabilir.
Dogrulunca yeniden ilhan’in sesini i§itiyorum. Tezel’i yalniz sanip yanma gelmeye baştan gabalayan Erturk’u omzundan yakalami§:
Artik boyle süje§ur olduk. Sentetik butun inceliklerimizi kaldirdik ortadan. Ben de nerenin kizi oldugumu koydum ortaya tabii: